سلام بر شما نیکان و خوبان! امیدوارم روز به روز بهتر از گذشته باشید!
خداوند متعال، جهان و انسان را آفرید؛ این آفرینش، "هست ها"، ی اشیا و افراد را تشکیل می دهد و "واقعیت" نامیده می شود! همچنین خداوند مهربان، قوانین و مقرراتی را در درون فطرت و جان ما نهاد و به وسیله پیامبران، آنها را به ما ابلاغ فرمود که "بایدها" را تشکیل می دهد و معمولا با نام "حقیقت" توصیف می شود. بدینسان باید "هست ها" و "واقعیت ها" را آن گونه که هستند، شناخت و پذیرفت و به دنبال انجام "بایدها" و تحقق "حقیقت ها"، بود! تاکید می کنم تنها خداوند متعال، منبع تکوین و تشریع و هست و بایدها است و بس!
با کمال تاسف در هر دو زمینه، اشکالاتی پدید می آید که موجب رنج بردن آدمیان می گردد!
بدون شک، زندگی، سخت است و مشکلات کم و زیاد و کوچک و بزرگی در بر دارد؛ ولی هیچ یک از سختی ها و مشکلات، موجب رنج، اذیت و آزار آدمی نمی گردد.
عوامل اساسی رنج بردن و اذیت شدن، سه چیز است:
1. نشناختن و نپذیرفتن واقعیت ها که آدمی بر اساس قالب های ذهنی خود، می خواهد جهان و انسان ها را طبق میل خود تغییر دهد و چون این کار، شدنی نیست، دائما رنج می برد!
2. داشتن بایدهای فراوان برای خود و دیگران که چون اغلب تحقق نمی یابد، آدمی را رنج می دهد! به ویژه بایدهایی که گاه دیگران از آن خبر هم ندارند تا چه رسد عمل کنند.
3. نادیده گرفتن، کنار نهادن، بی توجهی و تخلف از بایدهای الهی که آدمی را به عواقب آن تخلفات گرفتار می کند و رنج پدید می آورد!
بدینسان برای خلاصی از رنج ها، چشم گشودن به واقعیت ها آن گونه که هستند و پذیرش آن، کنار نهادن "بابداندیشی" و اخلاقی زیستن و ترک تخلف و بزهکاری است!
راستی شما تا چند اندازه با واقعیت ها، آشنا و پذیرای آن هستید؟ چقدر دوست دارید جهان جور دیگری بود؟ چقدر "باید" غیر الهی، غیر منطقی و بدون ریشه و مبنا، برای خود، اعضای خانواده و ..... دارید که از انجام نشدنش، رنج می برید؟ از آنها لیستی تهیه کنید تا بفهمید که شما باید تغییر کنید نه جهان و واقعیت های آن و نه افراد دیگر! موفق باشید.