سلام بر شما عزیزان و دانش پژوهان خودشناسی!
سخن و گفتار آدمی، نخست توسط خود انسان، شنیده می شود. از سوی دیگر، سخنی که تکرار شود، توسط ناخودآگاه انسان، تثبیت و به نگرش و منش انسان تبدیل می گردد.
بدین رو باید مراقب سخن و گفتار خود باشید تا مطالبی که به زبان می آورید، زهرآگین و تخریب کننده نباشد. اگر به نق زدن، متلک گفتن، شکوه و گلایه، عادت کرده اید، بی درنگ آنها را متوقف کنید! و تلاش کنید این عادت را به طور کلی و همیشگی از خود دور سازید.
نکته اساسی این است که روش نق زدن و تیکه پرانی به دیگران برای شما، فایده ای در بر ندارد و .هیچ گاه شما را به مقصودتان نمی رساند و اگر موقتا هم کسی ترتیب اثر داد، در دلش از شما دور می شود و متنفر می گردد.
بعلاوه نق زدن اگر چه ظاهرا نسبت به دیگران یا اوضاع و احوال دنیا است و حتی اگر شوخی و مزه پرانی است ولی برای شما و زندگیتان، آثار بدی خواهد داشت؛ زیرا این نق ها، گلایه و کنایه ها بر اثر تکرار در فکر و احساس شما جا خوش می کند و به باور و احساس شما تبدیل می شود؛ شما قدرت تلقین نمودن و آمادگی خود برای تلقین پذیری از خودتان را دست کم نگیرید!! اگر این روش را ادامه دهید، بعد از مدتی ناخودآگاه و بدون آن که متوجه باشید، جهان و افراد را تیره و تار می بینید!!
پژوهش ها نشانگر آن است که هر سخن منفی شما شانزده برابر بیشتر از سخن منفی دیگران در شما تاثیر بد دارد و تخریب کننده قدرت درونی شماست!!