سلام بر شما خوانندگان عزیز و گرامی!
انسان با ذهن خود با جهان هستی، ارتباط برقرار می کند؛ همه داده های حسی ما مثل شنیده ها و دیده شده های ما، در ذهن، مورد تحلیل، ارزیابی و دقت قرار می گیرد و زمینه پدید آمدن احساس و عواطف ما نسبت به آن موضوه یا شخص را فراهم می سازد.
هیچ فرد، موضوع، خبر و حادثه ای به خودی خود، تنش آفرین، اضطراب برانگیز و استرس را نیست؛ این تجزیه و تحلیل ذهنی ما نسبت به آنها است که موجب ناآرامی یا آرامش ما می شود.
اگر در اثر تجربیات سخت دوران کودکی، آموزش و رفتارهای غلط خانواده و فرهنگ اجتماعی ، شما بدبین و منفی نگر شده باشید، جهان را محلی خطرناک و افراد را انسان های بد و فریب دهنده، و آینده را سخت و استرس زا می بینید و به همین جهت همیشه به اضطراب و دلهره مبتلا خواهید بود!!!
اما اگر تجربیات، خانواده و فرهنگ،، در شما خوش بینی و نگرش مثبت، ایجاد کرده باشند، شما از آرامش مطلوب و گسترده ای برخودار هستید و خواهید بود!!
اکنون که بالغ شده ایم و می خواهیم با خودآگاهی زندگی کنیم؛ باید ذهن و احساس خود را مورد بازبینی قرار دهیم و در صورتی که به بدبینی دچار شده ایم و به منفی نگری عادت کرده ایم،، باید به بازسازی ذهن و احساس خود بپردازیم و شیوه نگرش خود را تغییر دهیم و به خداوندی که حافظ و خیرخواه ماست و طرح کلی زندگی ما را تدوین نموده است اعتماد کنیم و با توکل به خداوندی که بهترین ها را برای ما مقدر فرموده است در همه امور، حوادث و وقایع ، خوش بینی و مثبت نگری خود را حفظ کنیم و در انتظار آینده بهتری که برای ما مقرر شده است، سختی ها را بر خود آسانتر سازیم و قابل تحمل تر کنیم. پیام خداوند به انسان ها این است:
"پیس بی تردید با هر دشواری، آسانی هست؛ همانا با هر سخنی، آسانی وجود دارد." (سوره طلاق، آیه 7)
ودر آیه ای دیگر به انسانها اطمینان می دهد:
"به زودی خداوند بعد از سختی،؛آسانی قرار می دهد." ( شرح، آیه 5و 6)
موفق و سربلند باشید.