داستان زندگی

علی محمدی

داستان زندگی

علی محمدی

درس هفتاد و چهارم: هر آنچه انتظار یا دوست دارید، دیگران در مورد شما انجام دهند یا بگویند، شما در مورد خودتان، انجام دهید!

سلام بر یاران همراه!  حالتون چطوره؟  عالیه!  ان شا الله.

از درس های گذشته دریافتیم که یکی از مهمترین مولفه های بهداشت و  سلامت روانی و عاطفی، صلح، آشتی، پذیرش و محبت خویشتن است. این نیاز درونی است!  هیچ کس جز خود ما، نمی تواند این نیاز را برآورده  سازد! و هیچ امر بیرونی و هیچ چیز دیگری، نمی تواند جایگزین آشتی، پذیرش و محبت خود ما نسبت به خودمان گردد!! 

اگر شما در درون خود، با خودتان صلح نکنید، خود را نپذیرید و خود را دوست  نداشته باشید و نسبت به خود محبت نورزید، اگر تمام مردم دنیا با شما در آشتی باشند و شما را بپذیرند و ختی دوست داشته باشند، شما به آرامش دست نمی یابید؛ چون در درون خود، به طور ناخودآگاه، در حال جنگ با خود، طرد خویشتن و دشمنی با خود هستید! 

ولی اگر شما در درون خود با خودتان در صلح و آشتی باشید و خود را بپذیرید و خودتان را واقعا دوست داشته باشید نه آن که ادعا و تظاهر به دوستی خود کنید،  اگر دیگران ،  با شما قهر کنند یا شما را نپسندند و نپذیرند، بلکه طرد نمایند  و یا دوست نداشته باشند و حتی با شما دشمنی کنند، شما به هم نمی ریزید، احساس خلا و کمبود نمی کنید،  احساس خطر و ناامنی نمی کنید، مضطرب و افسرده نمی شوید!! بدینسان هیچ چیز دیگر و هیچ امر بیرونی و هیچ کس  دیگر جز خود شما، نمی تواند این نیاز مهم و اساسی را برآورد.

اگر ما در درون خود نسبت به آشتی، پذیرش و محبت خود، دچار مشکل باشیم، با عطش و ولع زیادی اینها را از بیرون و دیگران ، انتظار داریم  و درخواست می کنیم و  اگر دیگران آن را طبق میل و به اندازه نیاز ما و از راهی که ما می پسندیم،  به ما ندهند،  از آنان ناراحت می شویم، اعتراض می کنیم  و  چه بسا قهر کنیم و دعوا راه  بیاندازیم! حتما زن و شوهرهای فراوان و والدین و فرزندان زیادی را دیده اید که از دیگری گله مند هستند و می گویند که به آنها محبت کافی نشده یا آنها را طرد کرده اند!!

باید به این واقعیت و حقیقت توجه داشته باشیم که  ما به آشتی، پذیرش و محبت دیگران برای آن نیاز داریم که باور کنیم و یاد بگیریم که موجودی قابل پذیرش و  دوست داشتنی هستیم و گرنه محبت و پذیرش بیرونی تا درونی نشود و پذیرش و محبت خودمان را نسبت به خودمان به ارمغان نیاورد، سودمند نیست!

 اکنون که این حقیقت، را دانستیم،، بیایید درمان را به طور اساسی و ریشه ای آعاز و انجام دهیم، راه اصلی درمان آن است که  با خود آشتی کنیم ، خود را بپذیریم و خودمان را دوست داشته باشیم! راه و چاره دیگری وجود ندارد! 

البته پذیرش و محبت خود، به دلیل عادت های  گذشته ، کار آسانی نیست!!!  ولی می توان شروع کرد تا روش  و عادت جدید ما گردد؛  از هم  اکنون  هرآن چه را  انتطار یا دوست دارید  دیگران به شما  بدهندو در مورد شما بگویند، نخست و زودتر از هر کس دیگر. خودتان  به خودتان تقدیم کنید و در مورد خودتان بگویید! و تمام کارهایی که انتظار یا دوست دارید، دیگران  برای شما و در مورد شما انجام دهند، آستین هایت را بالا بزن و نخست و قبل از دیگران، برای خود و در مورد خودتان  انجام دهید!!  به عنوان نمونه، اگر انتظار و دوست دارید والدین،  همسر، فرزندان، دوستان و همکارانتان. شما را همین گونه که هستید، بپذیرند، تایید کنند، از شما تعریف، تمجید و تحسین کنند، شما را دوست داشته باشند و در آغوش محبت خود جا دهند،  پس چرا معطل هستید و خودتان این کارها را برای خود  انجام نمی دهید، پس چرا شما در درون خود، خود را تایید و تحسین نمی کنید و  از خودتان تعریف و تمجید نمی کنید؟ اگر طالب احترام، عشق و محبت دیگران هستید، پس چرا به خودتان عشق نمی ورزید؟

راستی  اگر در درون، از خودتان بدتان می آید،  خود را طرد می کنید و به خود تندی با  توهین می کنید، خودتان را دوست ندارید، چگونه  از  دیگران  انتظار دارید و درخواست  می کنید، شما را بپذیرند و دوست داشته باشند!  این تناقص و تضادی آشکار و بسیار شگرف است. چطور ممکن است دیگران ، شما را که خودتان، فردی غیر قابل پذیرش، غیر قابل احترام، نامطلوب و  دوست ناداشتنی می دانید، بپذیرند، احترام کنند و دوست داشته باشند؟!  چرا  از دیگران انتظار، توقع و درخواستی دارید که خودتان، آن را قبول ندارید و انجام نمی دهید؟ 

بدانید شما  اگر چه تشنه پذیرش و محبت هستید، و لی چون در درون، خودتان را غیرقابل پذیرش و دوست ناداشتنی می پندارید، به طور ناخودآگاه، با گفتار و اعمال و کردارتان، به دیگران پیام می دهید که مرا نپذیرید! دوست نداشته باشید!  احترام مکنید! یا کاری می کنید که چنین بشود!

دوباره این متن را بخوانید راز و رمز مشکل خود را در درون خود بیابید و درمان خودتان را از درون آغاز کنید و به انجام برسانید! این کار فقط  از شما ساخته است و  هرگز هیچ کس دیگر، نمی تواند آن را به جای شما انجام دهد!  البته دیگران می توانند با پذیرش،  احترام و ابراز محبت  به  شما،  زمینه پذیرش، احترام و محبت ما را  نسبت به خودمان، فراهم آورند و شما نیز می توانید چنین خدمت بزرگی را برای همسر، فرزندان و خویشاوندان خود فراهم سازید! پس دریغ نکنید. موفق باشید.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.