همراهان گرامی! سلام بر شما!
زندگی ما انسان ها با یکدیگر، معمولا موجب مزاحمت، تعارض، دل گرفتگی، جر و بحث، دعوا و برخوردهایی می شود که در آن میان به همدیگر ظلم می کنیم، یکدیگر را متهم می نماییم، بر هم خشمناک شده و دشمنی می ورزیم!!! و اغلب ما، آن خاطرات تلخ و آثار سمی و خطرناک آن برخوردهای ناروا را در ذهن خود، ثبت و در دل خویش، ذخیره می کنیم و تا سالیان سال و گاه تا پایان عمر، آن را نگاه می داریم!!!! ما نمی دانیم که نگاهداری آن خاطرات تلخ، چه آثار بد، منفی و ویرانگری، بر سلامت جسمی و روانی ما باقی می گذارد و به ما که فکر می کنیم از آن فرد مقابل، ضربه خورده ایم، آسیب بیشتری وارد می کند!!
اغلب ما از نزدیکان خود یا افراد دیگر، برخوردهای ناروایی سراغ داریم؛ به همین جهت اگر شما دل و قلب صاف و زیبای خود را بازرسی کنید و آثار آن خاطرات تلخ را مورد مطالعه قرار دهید، می بینید که تا چه اندازه، بار سنگین خشم ها، نفرت ها و کینه ها، شما را غمناک، کم انرژی، بی حوصله، بی طاقت، کم تحمل، نا آرام، بی قرار و آماده پرخاش و دعوا و درگیری ساخته است!!
اکنون جای این پرسش است که نگاهداری خشم و نفرت از دیگران، هر چند خطاکار و بد، برای شما ضرر و زیان آور است و به شما آسیب می رساند یا به فرد خطا کار؟ اگر اندکی دقت کنیم، می فهمیم که خشم و نفرت درونی ما که میهمان ناخوانده دل و احساس ماست، بدون شک فقط و فقط به ما آسیب وارد می کند و هیچ کاری و ضرری به فرد خطاکار ندارد! ااو مشغول و گرفتار درون خود است نه درون ما؛ چنان که ما گرفتار ذخیره های درون خودیم، نه گرفتار درون او!!!!
بدینسان تنها راه حل، تخلیه و پاکسازی درون خویشتن از خشم، نفرت و کینه ها است؛ می دانم کار سختی و دشواری است اما برای ما مفید و بسیار سازنده است.
راستی یادمان نرفته که ما هم انسان هستیم و اشتباه خطاهایی نسبت به دیگران داشته ایم و آن خطاها نیز بر روان ما فشار وارد می کند و بار سنگینی بر دوش ماست؛ خداوند متعال، برای نجات ما از این فشارهای درونی، راه آسانی، پیش پای ما قرار داده است: و لیعفوا و لیصفحوا الا تحبون ان یغفر الله لکم والله غفور رحیم؛ دیگران را ببخشایید و از دل بزدایید؛ آیا دوست ندارید که خداوند شما را ببخشاید و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. (نور، آیه 22)
بدینسان تخلیه درون از خشم و تنفر و بخشودن دیگران، دو فایده مهم برای ما در بر دارد:
1. ما را از رنج و غم و آثار زیانبار خشم و نفرت، آزاد می کند.
2. در صورتی که توانستیم دیگران را ببخشم، خداوند متعال، اسباب بخشیده شدن ما را فراهم می سازد و گناهان ما را می بخشاید.
تخلیه درون از خشم، نفرت و کینه را جدی بگیریم و ببخشاییم تا بخشیده شویم!