سلام بر شما عزیزان گرامی!
انسان یا خوش بینی به خوبشتن، قدم به عالم می گذارد؛ او به طور ناخود آگاه خود را ثابت و نزد دیگران اثبات شده می داند؛ متاسفانه در خانواده و در فرهنگ های نا آشنا با تعلیم و تربیت کودک، ؛پدر و مادر، برادر و خواهر، فامیل و خویشاوندان، معلمان و همشاگردی ها، با اسم گذاریهای زشت و با دادن لقب های منفی مثل "تنبل" ، " بی عرضه"، "زشت "، نادان"، " بد"؛ و .... آن حالت فطری کودک را مخدوش می کنند و کودک را به خود، بدبین می سازند!!! به تدریج کار به جایی می رسد که با تکرار این القاب منفی، آنها در ضمیر ناخودآگاه ما جا خوش می کنند !!!
بدینسان است که ما در عمق باطن خویش، در نزد خود متهم هستیم و گاه در باور خود، خودمان را بزهکار، مجرم و گنهکار می دانیم؛ بدین رو و به طور ناخود آگاه در حال دفاع از خود هستیم؛ سعی می کنیم خوبی های خود را بیان کنیم و آن را به دیگران نشان دهیم و اثبات کنیم. ما زمان زیادی را با مردم سپری می کنیم تا مردم از ما خوششان بیاید و بر روی آنها مطالعات زیادی می کنیم تا ببینیم چگونه زندگی می کنند تا ما نیز همانند آنها شویم و تاییدشان را دریافت کنیم! ما خیلی انرژی صرف می کنیم تا بخش های خاکستری و منفی خود را از دیگران بپوشانیم و در صورت آشکار شدن، آن را توجیه و بزک می کنیم!
از سوی دیگر، به دلیل دادن لقب های منفی مثل تنبل و بی عرضه درکودکی همواره در حال اثبات زرنگی و عرضه داشتن خود به دیگران هستیم! وقت خود را واقعا صرف خود کنید نه صرفِ بهبود دیدگاه دیگران در مورد شما؛ آری مهمترین مولفه سلامت روانی آشتی با خود است؛ پذیرفتن خود و دوست داشتن خود! کسی که با خود آشتی می کند، از خود ناراحت نیست! بر خود خشم ندارد! با خود کشتی نمی گیرد، با خودش، درگیر نمی شود! خودش را زیر سوال نمی برد، متهم و سررنش نمی کند!
بیایید کار درمان را از ریشه آغاز کنیم؛ بایدخودمان خوبی و نیکی خود را باور کنیم! باید نزد خود متهم نباشیم؛ زدودن اتهام را بابد از درون خود و نزد خودآغاز کرد! باید باور کنیم که واقعا ما نه تنها مجرم ، بد؛ بلکه متهم نیز نبستیم! ما نیاز به دفاع از خود نداریم! ما بدهکارِ شخصیت و بزرگی و خوبی به دیگران نیستیم؛ ما نیازمند اثبات خوبی خود به دیگران نیستیم! شما خودتان را برای خود اثبات کنید تا نیاز به اثبات خود نزد دیگران نداشته باشیم! پس باید عارضه درونی بدبینی به خود، مجرم و متهم بودن نزد خود را درمان کرد تا از دفاع از خویشتن و اثبات خود، آسوده شد!