سلام بر شما نیکان و خوب سیرتان!
توجه انسان در ابتدا، معطوف به درون خویشتن است و از یک سیستم طبیعی "منبع کنترل درونی" برخوردار است. کودک انسان از نظام طبیعی درون خود، هدایت و مدیریت می شود
با کمال تاسف، والدین و سپس معلمین، به اسم تعلیم و تربیت ، دائما او را تحت فشار قرار می دهند که کنترل خودت را به من بسپار! خودت مباش! از درون خود فرمان مبر و گرنه تنبیه، مجازات و محروم می شوی! و دیگر دوستت ندارم!
کودک به تدریج برای در امان ماندن از تنبیه بدنی و کیفرهای عاطفی و برای دریافت مهر و محبت به عنوان غذای روان حود مجبور می شود توجه خود را به بیرون معطوف سازد؛ او به تدریج می آموزد که باید حرف دیگران را گوش کند و از دیگران اطاعت کند و رضایت دیگران را کسب کند تا مورد محبت، تحسین و تایید آنان قرار گیرد. به همین جهت کم کم" منبع کنترل بیرونی" پیدا می کند و توجهش از درون به بیرون معطوف می گردد!
او به تدریج از خویشتن درونی خود، غافل و سپس از خویشتن درونی خود، بیگانه می گردد و به همین جهت، ندای درونی خود را نمی شنود ولی سخن، اظهار نظر و داوری دیگران برایش بسیار مهم و اساسی می گردد!! مرغ دیگران برایش غاز است و غاز خودش، مرغ هم نیست!!!!!
راستی شما چقدر دهن بین هستید؟ تایید و سرزنش دیگران در شما تا چه اندازه اثر دارد؟ آیا از انتقاد و مخالفت دیگران، هراس دارید و می ترسید؟ آیا می توانید با جمع مخالفت کنید و نظر درست خود را مودبانه بیان کنید؟ منبع کنترل شما درونی است یا بیرونی؟ از درون هدایت می شوید یا آرا و نظرات و سخنهای دیگران شما را هدایت و مدیریت می کنند؟ به تایید دیگران چقدر نیازمند هستید و از مخالفت و نقد دیگران نا چه اندازه هراسان و مضطرب می شوید؟
خود را ارزیابی کنید! منبع کنترل غصب شده خود را از دیگران پس بگیرید! از این پس، اجازه ندهید هیچ کس کنترل و مدیریت شما را در دست خود بگیرد؛ بلکه همواره از هدایت طبیعی و مدیریت فطری درون خود، بهره مند شوید و خودتان باشید نه آن که دیگران می خواهند!
این قدر دهن بین نباشید! و به اشکال گیری و داوری های منفی دیگران که اغلب حاهلانه، ظالمانه و بدون رعایت انصاف صورت می گیرد، اهمیت ندهید و به خاطر آن، دچار استرس و اضطراب نشوید!! برداشت های دیگران، برداشت و ذهنیت آنان است؛ نه واقعیت! شما مراقب واقعیت ها باشید نه هراسان از برداشت ها!
با نپسندیدن، نقد کردن، هو کردن و به مسخره گرفتن دیگران که معلوم نیست چه کسی هستند؟ چقدر آگاهی دارند؟ چه مقدار از سلامت روانی برخوردارند؟ چقدر نظر و رای آنها ارزش دارد و چقدر برداشت شان درست است و درست می گویند؟، با خود بد مشو و نسبت به خویش، نظر منفی پیدا مکن!
موفق و سربلند باشید!