داستان زندگی

علی محمدی

داستان زندگی

علی محمدی

درس هفدهم: مقایسه خود با دیگران، کمال و مطلق گرایی افراط گونه، ممنوع!

عزیزان همراه سلام! امیدوارم با خواندن و انجام تمرین ها، روز به روز حال خوب و خوش تری، پیدا کرده باشید!

امروز با سه نکته دیگر در خودشناسی، آشنا می شوید:

1. هر انسان، موجودی یگانه و منحصر به فرد، آفریده شده است؛ هیچ کس، همانند شما نیست و شما، همانند هیچ کس دیگر حتی نزدیکترین فرد عضو خانواده خود نیستید! پس مقایسه کردن خود با دیگران و مقایسه کردن دیگران با خود و مقایسه کردن هر کس با فرد دیگری، اساسا کار غلط و باطلی است و ما را به اشتباه بزرگی دچار می کند! چون برخی از شباهت ها، ما را از تفاوت های بسیار زیادی که وجود دارد، غافل می کند! تنها می توانید خودتان را با خودتان مقایسه کنید و بس!

2.انسان موجودی کمال طلب است که برای رشد و تکامل بخشیدن به خویش، تلاش می کند! در این راستا، فهم کمال ویژه خود، آموختن و یاد گرفتن، تلاش عملی، صبر و شکیبایی لازم، استقامت و پایداری، شرط دست بافتن به کمال مناسب انسانی است! اما کمال گرایی افراطی، نیافتن کمالات مخصوص خود،  نیاموختن، تلاش نکردن، عجله و شتاب، نداشتن صبر و حوصله، نه تنها کمالی برای ما به وجود نمی آورد، بلکه زیان بخش و آسیب زا است.

3. انسان اگر چه ظرفیت والا و بالایی دارد؛ بلکه از بالاترین ظرفیت ها برخوردار است؛ ولی واقعیت آن است که انسان هرچند بسیار متعالی هم باشد، از نظر دانایی، توانایی، استعداد و امکانات، محدود است؛ از محدودیت های تکوینی، وجودی و درونی در جسم و روان و روحیه گرفته تا محدودیت های محیطی، اجتماعی، اقتصادی و بیرونی! 

برخی بدون توجه به این واقعیت و حقیقت روشن و آشکار، با ذهن خود و در خیالات خود، به مطلق گرایی افراطی روی می آورند و پس از دست نیافتن به خیالات ذهنی، دچار نومیدی و سرگردانی، بدبینی و منفی بافی می شوند!!! در حالی که اگر اندکی به واقعیت، چشم می گشودند و محدویت ها را می دیدند، از خود و دیگران، انتظار کمتری داشتند و کمتر به خود و دیگران، گیر می دادند و بد و بیراه می گفتند!!

بر این اساس، هرگز خود و دیگران را با هیچ کس دیگر، مقایسه نکنید!! از کمال گرایی و مطلق گرایی افراطی دست بردارید و با آموختن دانش و تلاش مناسب و صبر و شکیبایی و واقعیت گرایی و توجه به محدودیت ها، به رشد و کمال واقعی خود دست یابید!! ان شاء الله.