درس هفتاد و هشتم: خود را در زیر آوارهای تجارب تلخ گذشته، مدفون مکنید که افسردگی، اضطراب و خشم به بار می آورد!

سلام بر همراهان عزیز و گرامی!

بر اساس آموزه های دینی و برابر اصول انسانیت، ما انسان ها باید جایگاه انسانی همدیگر را گرامی بداریم،همدیگر را آن گونه که هستیم، بپذیریم و دوست داشته باشیم، به یکدیگر احترام بگذاریم و حریم یکدیگر را پاس بداریم! ولی با کمال تاسف، در جوامعی که  تربیت دینی یا فرهنگ انسانی، پذیرش، احترام و محبت به دیگران و به ویژه کودکان را در میان مردم نگسترانیده است، ارتباطات بد، مثل غیبت، تهمت، توهین، تحقیر، دشنام، تمسخر و برچسب زدن، که ارتباطی  ضد دینی، غیر انسانی و در نتیجه ظلم و ستم به یکدیگر رواج دارد!

ما باید بدانیم و توجه داشته باشیم که بسیاری  از  اظهار نظرها، ذهن  و نیت خوانی ها، حدس و تخمین ها، ظن و  گمان ها، شک و تردیدها، پیش داوری و  قضاوت ها، بدگویی و غیبت ها، فحش و ناسزاگویی ها، زیر آب زنی  و  خبر چینی ها، متهم نمودن و تهمت زدن ها، تحقیر و کوچک شمردن ها،  نامگذاری های منفی  و نسبت های ناروا دادن ها، انگ و برچسب زدن ها، طرد و نفی کردن ها، تلاش برای حذف و بیرون نمودن ها، مصداق روشن و آشکار ظلم و ستم و تعدی و تجاوزهایی است که در میان ما انسان ها وجود دارد و متاسفانه در فضای زندگی ما به صورت گسترده ای، عادی شده و رواج پیدا کرده است! 

در جوامع و در میان مردم تربیت ناشده ی مکتب انبیا و اولیای الهی، انسان ها،  ارتباطات زهرآگین، تلخ، ناپسند، توهین آمیز، خشونت بار، تخریب گر و شکننده ای را تجربه می کنند و ناخواسته در ذهن و احساس خود ذخیره می کنند! و کم کم با گذشت زمان، زیر خرواری از تحقیرها و توهین ها، مدفون می شوند!!! آنها تا پایان عمر، بسیار کم تحرک، سنگین بار، بدون سرزندگی و نشاط، گیر و  گرفتار، هراسناک و نگران، افسرده و مضطرب زندگی می کنند!

تا از زیر بار سنگین و مشقت آفرین آن تجارب تلخ و دردناک، به در نیاییم، تا آوارهای آن را کنار نزنیم،زندگیمان با رنج و سختی، حسرت و تاسف، غم و غصه، فرسودگی و کندی، خشم و اضطراب همراه خواهد بود! حتی مرور و تمرکز بر تجارب گذشته تلخ و حتی یادآوری آنها، موجب افسردگی و پنجری روانی ما می شود!

بیایید از جهان و زمان عقب نمانیم! باور کنیم که گذشته، واقعا گذشته است پس ما نیز باید از تجارب تلخ گذشته، در گذریم! نباید در قطعه ای از زمان و تجربه تلخش، بمانیم، یخ بزنیم، منجمد و فریز شویم و مدفون گردیم! عجله کنید! حرکت کنید!  زمان کنونی را دریابید!  باور کنید گذشته، در گذشته است؛ پس  با مرور و یادآوری تجارب تلخ آن در هر روز، آنها را زنده نکنید و به این لحظه خودتان نیاورید!