سلام بر شما یاران همراه!
ما انسان ها معمولا در ارتباطات خود با یکدیگر، سخنی می گوییم یا کاری انجام می دهیم که همدیگر را اذیت و آزار داده، موجب رنجش و دل آزرده گی یکدیگر را فراهم می کنیم!!
این آزارها، رنجش ها و دل خوری ها، در درون ما زباله های ذهنی و عاطفی، ایجاد می کند و به ویژه در شرایطی که ابراز آن ممکن نباشد، در وجود ما ذخیره می شود و موجبات فشار روانی، اضطراب مزمن و ناراحتی روانی ما را پدید می آورد.
همان گونه که هر روز زباله های تولید شده در فضای خانه خود را تخلیه کرده، آن را بیرون می گذاریم تا محیط زندگیمان را نیالاید و ویروسی و بدبو نسازد، همین طور باید زباله های ذهنی و عاطفی تولید شده را هر روز از درون خود تخلیه نموده، به بیرون پرتاپ سازیم تا محیط درونی زندگی روانی ما را آلوده نسازد و گرنه انباشت این زباله ها در درون، ما را به هلاکت، می افکند!
بر این اساس، هر شب قبل از خواب، زباله های عاطفی تولید شده در آن روز را با بخشودن دیگران و پاک کردن آن زباله عاطفی از خاطره و ضمیر خود، خویش را آزاد و رها سازید.