خودپنداره و نگرشی که ما نسبت به خود داریم، مهمترین و تاثیر گذار ترین عامل، بلکه تنها منشا، ریشه، اصل و اساس افکار، احساسات، تصمیمات، سخنان، اعمال و رفتار و ارتباطات ما با دیگران است؛ ما بر اساس نگاهی که به خود داریم، احساساتمان نسبت به خودمان شکل می گیرد و در مورد مسایل مختلف تصمیم می گیریم، حرف می زنیم یا کاری را انجام می دهیم و با افراد دیگر ارتباط برقرار می کنیم؛ پس ریشه همه مشکلات و دعواهای ما با خود و سپس با دیگران، نوع نگاه ما به خودمان می باشد! بدین رو برای حل مشکلات درونی و عاطفی خود، باید نگاه خودمان را نسبت به خویش اصلاح نماییم!
نکته مهم آن است که نگرش کنونی ما به خود مان، از واقعیت و حقیقیت برخوردار نیست و دقیقا بر خلاف آموزه های دین الهی و علوم روانشناختی و تربیتی است؛ آری نگاه فعلی ما به خودمان، بر اساس تلقین ها، لقب گذاری ها، گمانه زنی ها، داوری ها، سرزنش ها، تحقیرها، گفتار و رفتارهای والدین، بستگان، همسالان و همکاران مان، شکل گرفته است که با کمال تاسف، اغلب نام گذاری و تلقین های والدین و بیشتر اظهارات دیگران در مورد ما، منفی، تحقیر آمیز، جاهلانه، غیر مصنفانه و در نتیجه غلط و نادرست است و بدون تردید بر خلاف دستورات خداوند و انبیای الهی است!!
تنها راه چاره، کنار نهادن آن تلقینات و داوری های غلط دیگران و اصلاح نگرش ما نسبت به خودمان است:
1. مطمئن باشید که شما خیلی برتر و والاتر از آن هستید که در مورد خود فکر می کنید!
2. مطمئن باشید که شما خیلی بزرگتر و بیشتر از آن هستید که در مورد خودتان، توهم می کنید!
3. مطمئن باشید که شما خیلی بهتر و نیکوتر از آن هستید که دیگران در مورد شما فکر می کنند!
4. مطمئن باشید که شما بسیار مهمتر و باشکوه تر از آن هستید که اکنون می پندارید و دیگران در مورد شما می پندارند!
5. مطمئن باشید که شما خیلی با ارزش تر و مفیدتر از آن هستید که تصور می کنید!
6. مطمئن باشید که شما بسیار داناتر و تواناتر از آن هستید که خیال می کنید!
7. مطمئن باشید که شما محبوب تر و خواستنی تر از آن هستید که دیگران به شما گفته اند!
8. مطمئن باشید که شما بسیار شایسته تر و با صلاحیت تر از آن هستید که دیگران در مورد شما ابراز می کنند!
9. مطمئن باشید که شما خیلی عزیزتر و محترم تر از آن هستید که خودتان و دیگران، فکر می کنید و در مورد خودتان انجام می دهید!
10. مطمئن باشید که شما خیلی زیباتر و قشنگ تر از آن هستید که به شما تلقین کرده اند!
مبادا فکر کنید که موارد فوق را برای دلخوشی شما گفته ام؛ بلکه همه مطالب فوق را از آیات الهی و روایات نبوی و اهل بیت آن حضرت، استخراج کرده ام و خوشبختانه دانش روانشناسی و علوم تربیتی نیز آنها را به صورت علمی دریافته و اثبات نموده است! پس سخن آفریدگارتان را بپذیرید و تلقینات و اظهارات غلط دیگران را دور بیاندازید.
البته می دانم که برای همه ما خیلی سخت است که افکار غلط در مورد خودمان را تغییر بدهیم و سخنان صحیح خداوند در مورد خودمان را بپذیریم؛ چون از کودکی به ما القا کرده اند که ما بد و نادان و ناتوان و .....هستیم و ما نیز پذیرفته ایم و از آن پس، تمام خوبی های خود را فراموش و فیلتر کرده ایم و اشتباهات و خطاهای خودمان را در ذهن خود، بزرگ نموده و بر آنها تمرکز کرده ایم و آنها را دلیل روشنی بر بد، نادان، ناتوان، بی ارزش، نا خواستنی و دوست نداشتنی بودن خودمان گرفته ایم!! و اکنون در ذهن ما تثبیت و نهادینه شده است!!!
ولی اگر براستی خواهان سلامت، بهبود، رشد و ارتقای خویش هستید، هیچ چاره ای جز تغییر دادن آن افکار و تصورات منفی، جاهلانه و غلط نسبت به خودتان نیست. خداوند به صراحت و روشنی به ما چنین پیام داده است: ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم؛ همانا خداوند، تغییر نمی دهد به گروهی تا آن که آنان، آنچه در مورد خودشان است را تغییر بدهند! (سوره رعد، آیه 11) بر این اساس، دعا، نیایش، توبه و استغفار، هر چند لازم است، ولی کافی نیست؛ چرا که جای تغییر دادن خود و تغییر کردن را نمی گیرد.
کلام الهی در مورد خودتان را باور کنید و پیام او در مورد تغییر خود را جدی بگیرید و تغییر خود را، از تغییر نگاه به خود، آغاز کنید! موفق باشید!