چرا و چه غذا هایی را با هم نخوریم؟

 مقاله میهمان

مواد غذائی شامل مواد خامی مانند پروتئین، هیدروکربن و چربی هستند که همان طوری نمی توانند قابل استفاده برای بدن باشند. ابتدا باید فعل و انفعالاتی روی آنها انجام شود تا بتوانند مورد استفاده بدن قرار گیرند که نام این فعل و انفعالات را هضم نامیده ایم. تغییراتی که بر روی مواد غذائی انجام می گیرد تحت تأثیر موادی می باشند بنام آنزیم ها که به توضیح می پردازیم:

آنزیم ها، عامل فعل و انفعالات فیزیولوژیکی می باشند، آنها مواد غذائی پیچیده را تبدیل به فرمی ساده تر می کنند که بتواند مورد قبول جریان خون و در نتیجه مورد استفاده سلولهای بدن برای تولید سلولهای جدید قرار گیرد. هر آنزیمی، کار تخصصی خودش را انجام می دهد؛ بدین رو آنزیمی که هیدروکربن را هضم می کند، نمی تواند پروتئین و یا چربی را هضم نماید. حتی برای هضم مواد غذائی  که با هم شباهت دارند؛ برای مثال آنزیمی که می تواند مالتوز را هضم کند نمی تواند لاکتوز را جذب نماید.  هر نوع شکری نیاز به آنزیم مخصوص خودش را دارد.

پروسه هضم غذا مراحل مختلفی دارد که هر مرحله آنزیم مخصوص آن مرحله را نیاز دارد که اگر هضم ماده غذائی در مرحله قبلی درست انجام نگرفته باشد، در مراحل بعدی هم درست انجام نخواهد گرفت. برای مثال اگر پپسین که آنزیم پروتئین است، پروتئین را به پپتون تبدیل نکرده باشد، آنزیم مرحله بعدی که باید پپتون ها را به آمینواسیدها تبدیل کند هم نمی توانند کار خود را انجام دهند. شاید بتوانیم آنزیم ها را تشبیه کنیم به پروسه تخمیر مانند فعل و انفعالاتی که روی شیر انجام میگیرد تا ماست درست شود. حال آن فعل و انفعالات بدون مایه ای که به شیر می زنیم تا تخمیر انجام شود، انجام نمی گیرد!!

آنزیم ها مانند کلیدی می باشند که باید درست به قفل بخورد تا بتواند فعل و انفعالات انجام گیرد. هضم غذا از دهان شروع می شود. تمام مواد غذائی به وسیله جویدن، خورد می شوند و به خوبی با بزاق دهان مخلوط می شوند. از بخش شیمیائی هضم غذا، فقط هضم مواد نشاسته ای است که از دهان شروع می شود. بزاق دهان که معمولا یک مایع قلیائی می باشد، شامل آنزیمی می باشد به نام پتیالین که مواد نشاسته ای را به مالتوز که یک شکر پیچیده است، تبدیل می کند که بعد در روده بازهم به وسیله آنزیم مالتز تبدیل به شکر ساده یا دکستروز می شود. کار آنزیم پتیالین روی مواد نشاسته، حالت آماده کردن آن را برای مرحله بعدی دارد. گفته می شود اگر مرحله اول هضم نشاسته در دهان انجام نگیرد، یک آنزیم دیگر به نام امیلیزموجود می باشد که  بتواند آن را جبران کند، البته به شرطی که مواد نشاسته ای در راه قبل از رسیدن به روده، تخمیر نشده باشد. آنزیم پتیالین در اثر فضای اسیدی و همچنین در اثر عکس العمل قوی قلیائی  از بین می رود. برای همین محدودیت  کار آنزیم است که ما نباید چند مواد نشاسته ای را با هم مخلوط مصرف نمائیم. من تعجبم که برخی از افراد به ظاهر آشنا با تغذیه می گویند که از نظر علمی ثابت نشده که خوردن میوه بعد از غذا و قبل از آن، تفاوتی ندارد.!!!!!!

قوانین ترکیب غذاها، بر اساس قوانین و اصول بیولوژی، فیزیولوژی و فعل و انفعالات شیمیایی می باشد. در علم شیمی ثابت شده که بعضی از مواد که با هم نمی توانند ترکیب شوند، فقط به وسیله یک ماده سومی به نام کاتالیست میتوانند ترکیب شوند.  به همین جهت ترکیب صحیح مواد غذائی نقش بسیار مهمی در سلامتی و جلوگیری از پیری زودرس دارد. حیوانات در طبیعت از روی غریزه طبیعی شان می دانند که چه نوع ماده ای را با ماده دیگر، همزمان مصرف نکنند. انسان های اولیه نیز چنین بوده اند، اما به نظر می رسد با پیشرفت توانائی های ذهنی در بشر، غرایز طبیعی او کاهش یافته و به حد قابل ملاحظه ای از بین رفته است. اما انسان معاصر با علم و آگاهی بیشتر به فعل و انفعالات شیمیائی که در عمل فیزیولوژی هضم غذا انجام می گیرد، توانسته است به لزوم این قوانین در حفظ سلامتی پی ببرد. پس به عنوان یک فرد دانا و آگاه، باید از این دانش و آگاهی حداکثر استفاده را ببریم. اگر آگاهی به فیزیولوژی دستگاه گوارش و هضم غذا  بتواند تغییراتی در روش خوردن ما بوجود بیآورد، باعث شود مواد غذائی بهتر هضم شده  و سلولهای بدن ما گرسنه نمانند ولی یک انسان ناآگاه، با نادیده گرفتن این دانش و آگاهی جدید، آسیب زیادی به سلامتی خود وارد می نماید و فضای بدن را برای بیماری های مختلف آماده می سازد.

مواد غذایی گوناگون را نباید با هم خورد مواد غذائی شامل چندین ماده ارگانیک شناخته شده مانند پروتئین، هیدروکربن (شکر، مواد نشاسته ای)، چربی، مواد معدنی و ویتامین ها می باشند که معمولا دارای کم و بیش مواد زائد نیز می باشند. غذاها بنا بر مواد ارگانیکی که دارند به دسته های زیر تقسیم شده اند:

پروتئین ها

غذاهای پروتئینی، غذاهائی هستند که شامل درصدی بالا از مواد پروتئین هستند. مانند: خشکبار، تمام سریال ها، حبوبات خشک، سویا، پسته شام، تمام گوشت ها، پنیر، زیتون، آواکادو، و شیر

هیدروکربن ها

هیدروکربن ها مواد نشاسته ای و شکرها هستند که میتوان آنها را به ۳ گروه تقسیم کرد.  ۱- مواد نشاسته ای   ۲- شکرها و شیره ها   ۳- میوه ها
مواد نشاسته ای مانند: تمام سریال ها، حبوبات بجز لوبیای سویا، انواع سیب زمینی، پسته شام، کدوهای زرد زمستانی
مواد غذائی نشاسته ای متوسط: گل کلم، چغندر، هویج، ریواس، شلغم
شکرها و شیره ها : شکر قهوه ای، شکرسفید* شکرشیر، شکر درخت میپل، شکر نیشکر، عسل، شیره خرما
میوه های شیرین: موز، خرما، انجیر، کشمش، انگورهای شیرین، آلوشیرین، خرمالو، انبه، پاپایا، گیلاس، گلابی خشک شده

چربی ها

مواد چربی و روغن ها مانند : روغن زیتون، روغن سویا، روغن تخم آفتابگردان، روغن کنجد، کره و کره های جایگزین، کرم، روغن خشکبارها، روغن ذرت، پیه آب شده، بیشتر خشکبارها، چربی گوشت ها، روغن های حیوانی، روغن دانه فلکس و آواکادو

میوه های اسیدی

بیشتر اسیدهائی که خورده میشود، میوه های اسیدی هستند مانند : پرتقال، گریپ فروت، آناناس، انار، گوجه فرنگی، لیموی سبز و لیموی ترش زرد، سیب های ترش، انگورهای ترش، هلوهای ترش، آلوهای ترش

میوه های اسیدی متوسط

این نوع میوه ها نسبت به میوه های اسیدی، اسید کمتری دارند مانند : انجیر تازه، گلابی، گیلاس شیرین، هلوهای شیرین، سیب های شیرین، زردآلو، آلوهای شیرین

سبزیجات بدون نشاسته و سبزیجات سبز

این سبزیجات شامل تمام سبزیجات آبدار و تازه با رنگهای متفاوت میباشند مانند : کاهو، کرفس، کلم، گل کلم، کلم بروکلی، اسفناج، بامیه، خیار، مارچوبه تازه، کلم چینی، تره، گیاه خردل، شلغم، بادمجان، کلم قمری، تربچه، جعفری، شاهی، پیاز و پیازچه، تره فرنگی، سیر، کدوسبز، برگ چغندر، برگهای سبز شلغم، برگهای سبز دندلیان، برگ های قاصدک، فلفل های شیرین. گشنیز

یا به فارسی میوه های آبدار Melons

این میوه ها مانند : هندوانه، انواع خربزه ها، طالبی

روش صحیح خوردن مواد غذایی

هرچقدر ما غذاهای متنوع را در یک وعده بخوریم، بیشتر عمل هضم مشکل میشود. تعداد مواد غذایی که در یک وعده میخوریم باید محدود باشد. غذاهای ساده و فقط چند نوع، بهتر این است که از ۴ نوع بیشتر تشکیل نشده باشد. انسانها به اشتباه یاد گرفته اند که باید در یک وعده بسیار متنوع غذا بخورند. آنزیم پتیالین فقط میتواند در فضای الکالین کار خود را انجام دهد و حتی با ضعیف ترین اسید از بین میرود. بنابراین هرگز مواد هیدروکربن دار را با مواد اسیدی در یک وعده نخورید. این به این معنی است که نباید نان، سریال، برنج و یا سیب زمینی را با پرتقال، گریپ فروت، آناناس، و غیره خورد. اسید نه تنها باعث از بین رفتن آنزیم پتیالین شده و سبب اختلال در هضم هیدروکربن میشود، بلکه باعث تخمیر هیدروکربن در بدن میگردد. تخمیر هیدروکربن در بدن مواد غذایی را از بین برده  و تولید کربن دی آکساید و الکل میکند. ترشح آنزیم مخصوص هضم پروتئن زمانی میتواند ترشح شود که پروتئین چشیده شود. اگر پروتئین چشیده نشود، آنزیم هضم آنهم ترشح نخواهد شد، اما اگر آنزیم مخصوص هضم پروتئین که اسیدی میباشد ترشح شود، مواد هیدروکربنی هضم نخواهد شد. پس نتیجه میگیریم که نباید مواد پروتئینی را با مواد هیدروکربنی با هم در یک وعده بخوریم. این به این معنی میباشد که نباید گوشت، تخم مرغ و یا پنیر و غیره را با نان، سریال، سیب زمینی، کیک و غیره در یک وعده بخوریم.  اگر این موضوع را رعایت نکنیم، نه تنها مواد هیدروکربن هضم نمیشود، بلکه در معده مانده تا هضم پروتئین تمام شود، و بعد این هیدروکربن که کاملا هضم نشده و تا اندازه ای خراب شده به روده ریخته میشود. یک پروسه اسیدی که ترشح اسید معده میباشد، با یک پروسه الکالین که هضم با بزاق دهان است نمیتوانند در آن واحد باهم انجام گیرند. بنابراین اسیدی بودن معده جلوی هضم هیدروکربن را میگیرد و مواد غذایی هیدروکربنی خراب میشود. نباید ۲ نوع ماده پروتئینی و یا ۲ ماده هیدروکربنی را باهم در یک وعده غذا خورد، زیرا که این کار عمل هضم را پیچیده کرده و سبب پرخوری و مقدار اضافی پروتئین و یا هیدروکربن در بدن میشود. این به این معنی است که نباید گوشت، تخم مرغ، پنیر را در یک وعده باهم خورد. و یا اینکه نباید نان ، سریال، کیک، و سیب زمینی را در یک وعده باهم خورد. همچنین مواد هیدروکربن داری که با شکر مخلوط شده هم روش ناسالمی برای خوردن مواد هیدروکربن میباشد. چرا؟ چون مزه شکر دهان انسان را گول زده و دیگر دهان آنزیم پتیالین را برای هضم هیدروکربن ترشح نمیکند. بنابراین اگر مواد نشاسته ای با شکر، ژله، مربا، شیره و غیره مخلوط باشد، هضم مواد نشاسته ای مختل خواهد شد. سوپ ها که معمولا بدون جویدن خورده میشود، نباید حاوی مواد نشاسته ای باشد.

در خاتمه، بخش اعظم هر وعده از غذا باید از میوه های تازه و سبزیجات تازه سبز باشد. چرا؟ برای دلایل زیر

1. این کار از زیاده روی در خوردن غذاهای دیر هضم و سنگین جلوگیری میکند
2. مقدار زیادی مواد لازم  و ارگانیک برای بدن تامین میشود
3. اگر چیزی به نام ویتامین موجود باشد، مقدار زیادی ویتامین به سلولهای بدن میرساند
4. میوه ها و سبزیجات حرکات موجی روده را که پریستالسیس نام دارد را بهبود میبخشد
5. میوه ها و سبزیجات روده ها را از سموم مانده پاک میکند

 تمام میوه ها و سبزیجات باید به صورت خام خورده شود اگر بخواهیم که خواص ذکر شده را از آنها بگیریم. چرا؟ چون با پختن از بین میروند. سبزیجات میتوانند جدا خورده شود و یا بصورت سالاد با غذا. بهتر است که سالاد بدون سالاد درسینگ خورده شود، و یا لیموی تازه و کمی روغن زیتون. یک روش سالم اینست که قبل از شروع غذا یک ظرف بزرگ سالاد سبزیجات و یا سالاد میوه خورده شود، زیرا که این کار جلوگیری از پرخوری میکند. یک قانون کلی این است که غذای اصلی یک روز باید شامل یک سالاد بزرگ سبزیجات  و یا سالاد میوه باشد.

تمام مواد سالاد باید نپخته باشد و شامل سالاد درسینگ نباشد. سالاد میوه میتواند با مواد پروتئینی در یک وعده خورده شود، اما هرگز نباید با مواد نشاسته ای مخلوط خورده شود. اما اگر یادتان رفت و نتوانستید کاملا این قوانین را رعایت کنید، نگران نباشید، شاد باشید، چون نگرانی هضم غذا را مختل میکند، اما شاد بودن به هضم غذا کمک میکند.