درس سوم: ویژگی های زندگی فردی و معنوی

 خداوند متعال، هر انسان را به صورت یک فرد، تنها و مستقل آفریده است؛ حتی اگر دوقلو و چندقلو به دنیا بیاید؛ به همین جهت زندگی فردی، همان زندگی اصلی، اصیل، مستقل و جاودانه آدمی است. خداوند متعال می فرماید:

و لقد جئتمونا فردی کما خلقناکم اول مره؛ همه شما تنها و به صورت فردی به نزد ما می آیید، همان گونه که ما شما را تنها آفریدیم. (مائده، 97).

این زندگی اصیل، در درون و باطن انسان جریان دارد، ولی برخی جلوه هایش در زندگی خانوادگی و اجتماعی نیز ظاهر می شود. هیچ کس جز خود فرد بر آن تسلطی ندارد و حتی نمی تواند از آن مطلع گردد مگر خود فرد بخواهد.

زندگی فردی، بودن و حقیقت ماست و کیفیت گفتمان درونی و احساسات ما نسبت به خودمان و دیگران و جهان و جایگاه احساس خوشبختی یا بدبختی ماست. 

زندگی فردی ما،  شش عرصه و ساحت دارد که ما باید آنها را مدیریت کنیم: 1. افکار و باورها 2. احساسات و عواطف 3. اهداف، خواسته و تصمیمات 4. سخن و گفتار 5. اعمال و رفتار 6. روابط و مناسبات.

در برابر، زندگی خانوادگی و اجتماعی، همان روابط و جایگاه خانوادگی، طبقه اجتماعی، موقعیت سیاسی، شغل، ثروت، عنوان ها، مدرک و مدالها و افتخارات ما است که بسیار مهم است، اما چون انسان موجودی جاودانه و همیشگی است و این امور، محدود و منحصر به زندگی دنیاست، تنها بخشی از زندگی ما را تشکیل می دهد و به طور موقت با ما همراهی می کند.

تمرین: افزون بر زندگی مهم خانوادگی و اجتماعی، ما باید به زندگی فردی و اصلی خود مان نیز توجه داشته باشیم و برای آن زندگی جاودانه، همیشگی و حقیقی خود نیز برنامه ریزی کنیم.

درس دوم: انواع زندگی انسان

هر انسان، دارای دو نوع زندگی است:

1. زندگی فردی: این زندگی را زندگی شخصی، زندگی اصیل، زندگی درونی، زندگی داخلی، زندگی حقیقی، زندگی معنوی، زندگی باطنی، زندگی اصلی، زندگی اختیاری، زندگی جاودانه و زندگی اخروی نیز می نامند! این زندگی، "منش"، "حقیقت" و "بود" ما را شکل می دهد و به آن  "haracter" نیز گویند. "منش" خودیت و فردیت ماست و همیشه با ماست و ما در روز قیامت با آن محشور می شویم.

2. زندگی خانوادگی و اجتماعی: به این نوع از زندگی، زندگی بیرونی، زندگی بدلی، زندگی خارجی، زندگی اعتباری، زندگی مادی، زندگی ظاهری، زندگی فرعی، زندگی موقت و کوتاه و زندگی دنیوی نیز می گویند! این زندگی، "شخصیت"، "موقعیت"، "نمود" و "جلوه های بیرونی" و اجتماعی ما را تشکیل می دهد و به آن  "personality"  نیز گفته می شود. این زندگی منحصر و محدود به دنیاست و با پایان یافتن عمر، همه مواهب، اعتبارات، عنوان های جذاب و پر طمطراق و روابطش در هم می ریزد و تمام می شود. این زندگی، اگر چه بسیار مهم است ولی تنها زندگی ما نیست؛ بلکه در حقیقت باید پرتوی از  زندگی درونی ما باشد.

با کمال تاسف بسیاری از مردم، فقط در حال انجام زندگی اجتماعی هستند و از زندگی اصلی و اصیل خود که در درونشان شکل می گیرد و کاملا در اختیار آنهاست، یا به طور کلی غافل هستند و یا آن را فراموش کرده اند و یا اصالت و اهمیت آن را نمی دانند و یا زندگی بیرونی و اجتماعی خود را به جای آن قرار داده اند و فکر می کنند انسان فقط دارای همان زندگی اجتماعی و بیرونی است!! 

نکته مهم و جالب توجه آن است که زندگی حقیقی هر یک از ما که باید آن را طراحی نموده، بنویسیم و سپس آن را به اجرا درآوریم، زندگی فردی و درونی است!

راستی شما از کدام دسته هستید؟ آیا زندگی درونی و حقیقی خود را می شناسید؟ آیا آن را از زندگی بیرونی و اجتماعی خود تفکیک کرده اید؟

تمرین: اگر تا به حال از زندگی حقیقی خود غافل بودید، یا به اهمیت و اصالت آن توجه نداشتید،  از هم اکنون زندگی فردی و واقعی خود را تجربه و تمرین کنید! خداوند همراه و یاورتان خواهد بود؛ ان شاء الله.

درس اول؛ انسان، موجودی چهار بعدی

 انسان موجودی  چهار بعدی است:

1. جسم

2. ذهن

3. روان (نفس)

4. روح قدسی و الهی.

بر خلاف کسانی که انسان را فقط موجودی جسمانی می پندارند و یا او را متشکل از جسم  و ذهن یا جسم و یروان یا جسم  و روح می شناسند، واقعیت آن است که انسان، موجودی ترکیب یافته از چهار حقیقت؛ جسم، ذهن، نفس و روح الهی است.

خداوند متعال، در قرآن کریم، در مورد جسم با واژه "خلق" و "جعل" و در مورد ذهن با واژگان "علم"و "ظن" و .....و  در مورد نفس و روان با واژه "سوی" و در مورد روح الهی انسان با  واژه "نفخ" سخن گفته است.

بر این اساس، زندگی شایسته انسان، زندگی است که هر چهار حقیقت وجودی انسان را مورد توجه قرار داده، سلامت و آسایش جسمانی، واقعیت و حقیقت یابی ذهنی، امنیت و آرامش روانی و عقلانیت و معنویت روحی را فراهم آورد.

آیا شما با هر چهار بخش وجودی خود آشنا هستید؟ آیا با هر بخش وجود خود، تماس دارید؟

تمرین: تلاش کنید با چهار بخش وجود خود، تماس بگیرید و برای هر بعد زندگی خود، برنامه ریزی کنید!

سر آغاز سخن

با نام و یاد خداوند بخشنده و مهربان، سخن را آغاز می کنم! سلام و درود بر شما خوانندگان عزیز و گرامی!

بر اساس دانش روانشناسی، مشاوره و آموزه های دینی، اصول کلی داستان زندگی انسان ها مشترک و همانند یکدیگر است، ولی داستان زندگی هر انسان را، خودش می نویسد و جزئیاتش را انتخاب، طراحی و اجرا می کند، یعنی خودش نقش اول و آخر آن داستان را ایفا می کند. 

اکنون پرسش اساسی آن است که داستان زندگی خود را چگونه بنویسیم و چگونه آن را اجرا کنیم که بهترین و زیباتربن داستان باشد؟

داستان زندگی ما انسان ها، با غم و غصه، ترس و اضطراب، مظلومیت و محرومیت، خشم و عصبانیت، تنفر و دشمنی، طراحی نشده است؛ اگر دچار چنین مشکلاتی هستید، وظیفه و رسالت شما، آن است که گرفتارهای فوق را از داستان زندگی خود دور کنید و داستان زندگی خود را با نیکی، آرامش و شادی، همراه سازید و شما و تنها خود شما، توانایی چنین کاری را دارید و مسئول آن هستید!

وبلاگ داستان زندگی، برای آن ایجاد شده است که به شما راه نگارش و رقم زدن بهترین و زیباترین زندگی انسانی را پیشنهاد نماید، راه تخلیه و دور افکندن فشارهای روانی را به شما بیاموزد و در این مسیر، شما را همراهی و راهنمایی کند.

با ما همراه شوید، درسهای وبلاگ را به صورت روزانه، مطالعه، دنبال و پی گیری کنید و نظرات زیبای خود را با ما در میان بگذارید.